Als ik blind word (gedichten)
Hoe krijg je greep op je bestaan onder die
omstandigheden?
De bovenstaande regel uit het gedicht
'De Vrouwen van Kopenhagen' geeft de thematiek van deze
gedichtenbundel goed weer.
Het zoeken naar antwoorden op
existentiele vragen in omstandigheden waarin de mens zich
begeeft, bevindt of wordt geduwd.
Het taalgebruik van Niels Hav wordt gekenmerkt door een grote
directheid, waarmee hij, ondersteund door humor en
ironie, probeert de
wereld te verklaren zoals die zich voordoet, terwijl hij dicht
bij de werkelijkheid probeert te blijven. De eenvoud is echter
schijn en de werkelijkheid neemt af en toe surrealistische,
lichtelijk absurdistische trekken aan. De onderwerpen die hij
behandelt strekken zich uit van alledaagse gebeurtenissen als
een lawaaierige ekster in de achtertuin tot existentiele
vragen over de aard van de mens en over wat voor een wereld we
aan onze kinderen nalaten.
In een interview in mei 2007 met de
Marokkaanse dichter en vertaler Mohamed Said Raihani voor de
website Middle East Online zegt hij: 'Ik wil in mijn gedichten
niet wegzeilen naar de hemel, ik wil dicht bij de
werkelijkheid blijven.'
In 'Mijn fantastische pen' verwoordt
Niels Hav het aldus:
Ik
schrijf
het liefst
met een gebruikte balpen gevonden op straat
...
...
... Hij ruikt
zwakjes naar hondenpis en schrijft fantastisch
Niels Hav schuwt de klare taal niet,
want: 'poezie is niet voor watjes.'
Ook in 'Bezoek van mijn vader' komt de
dagelijkse realiteit aan de orde als de vader uit het raam
kijkt en de vuilnismannen aan het werk ziet. Ze hebben het
druk en zo hoort het ook! Maar het is het door de Ik-figuur
verinnerlijkte beeld van de vader dat spreekt.
In een interview in het Servische
Politika Online zegt Niels Hav op de vraag van de interviewer
Dragan Radovancevic waarom hij in zijn poezie zo bezig is met
dagelijkse dingen: 'Als poezie zin moet hebben, moet het onder
woorden brengen wat ons in het dagelijkse leven bezighoudt. De
taak van de dichter is onze gemeenschappelijke ervaringen te
ontcijferen.'
Daarbij beperkt Niels Hav zich niet
tot een beschrijving van het dagelijkse leven, ook de
innerlijke discussies over goed en kwaad die zich in elk mens
afspelen vormen zijn onderwerp. Immers ook een dagelijkse
werkelijkheid.
Dat ironie een rol speelt blijkt uit
'Ter verdediging van de dichters', waarin de dichters op een
ironische en tegelijk meelevende wijze onder de loep worden
genomen.